Gelişim Dönemleri Sancılı mıdır?

Bir insanın anne karnına düşmesinin ardından hızlı ve müthiş bir gelişim başlar. En hızlı gelişim de anne karnında gerçekleşir. Yaklaşık 40 haftalık süreç bir hücrenin bir insana dönüşümün etkileyici bir göstergesidir. Doğumdan sonraki süreçte de bu hızlı değişim ve gelişim devam eder.

Bebeklik (0-2 yaş), ilk çocukluk (2-6 yaş), ikinci çocukluk (6-12 yaş), ergenlik (12-20 yaş), yetişkinlik, orta yaşlılık ve ihtiyarlık dönemleri kendine özgü pek çok güzellikleri ve sancıları barındırır. Dönemler için belirtilen yaşlar yaklaşık değerlerdir. Bireysek farklılıklar görülebilir kişiye topluma göre şekillenebilir.

Her dönem bir önceki dönemden etkilenir. Hamilelik dönemi iyi geçmişse sağlıklı bir bebeklik ve çocukluk yaşama olasılığı artar. Ancak dönem içinde sıkıntılar travmalar ve aksaklıklar varsa bir sonraki dönemde de buna bağlı aksaklıklar görülmeye devam edebilir. Bu nedenle hamilelik ve hatta hamilelik öncesi dönemden itibaren bir insan yetiştirmenin bilinciyle hareket edilmeli ve dikkatli olunmalıdır.

Gelişim dönemi bazen sancılı ve zor olabilir. Örneğin iki yaş civarı çocuğun benliğini keşfettiği bir dönemdir. Dünyanın merkezinde kendisinin olduğunu düşünür ve her şey ona aittir. Annesi babası oyuncağı yemeği.Bunu bilen ebeveynler yaramaz, söz dinlemeyen, çok zor bir çocuk etiketlerini yapıştırmadan çocuğunun gelişim döneminin bir yansıması olarak algılayabilir bu durumu. Ve bu algı sorunlara bakış açısını aynı zamanda çözümlerini de etkiler. Yaşanılanların döneme göre normal olduğunu bilirse baş etme gücü de artabilir.

Aynı şekilde bir diğer ben merkezci dönem olan ergenlik döneminde de benzer durumlar söz konusudur. Ergen dünyanın merkezine kendisini koyar ve o pencereden bakar dünyaya. O ana kadar içinde olduğu yaşantı ona yetmez. Hem duygusal hem de zihinsel arayışları artar. Bu da çatışmaları beraberinde getirir. Çünkü çocuk varolmak, sayılmak, önemsenmek ister, aile ise kurallarını devam ettirmek, kontrolü elinde tutmak. Yaşanılan çatışmaların tamamen gelişimden kaynaklandığı bilinirse anlaşmazlıklarınşiddeti ve şekli daha yumuşak olacaktır.

Ebeveynlerin, tüm aksaklıklar ve çatışmaları kayıtsız bir şekilde gelişim döneme bağlayabilmeleri için etkili ve doğru bir anne babalık sergilediklerinden emin olmaları gerekmektedir. Eğer anne baba hem kendi içinde hem de birbirleriyle tutarsızsa, ev içinde karı koca rolleri aksıyorsa, sabır ve özen yoksa, mükemmeliyetçi, ilgisiz veya aşırı sert bir ebeveynlik tutumu sergileniyorsa sorunları sadece gelişim dönemlerine bağlamak da son derece yanlıştır. Kolayca kontrolü yitiren anne babaların bir an önce sakinleşmeyi öğrenmeleri, aile içi sorunların (özellikle eşler arası sorunlar) bir an önce çözebilmeleri zorunludur.

Anne ve babalar her dönemin özelliklerinin tadını çıkararak hayata devam etmelidir. Çocuklarının büyüdüğünü geliştiğini, farklı düşünebileceğini, farklı hissedebileceğini ve bu durumun gerekli, önemli ve değerli olduğunu içselleştirmelidirler. Bu dilde ifade edilebilen ancak kabullenmesi o denli kolay olmayan bir durumdur. Bu nedenle çocuklarını yetiştirirken anın tadına varmanın, duygulara ve düşünceleri kontrol edebilmenin, düşünerek ve bilinçlenerek konuşmanın değeri paha biçilemez olacaktır.

http://www.egelobisi.com/yazarlar/berna-nazik-koseoglu/gelisim-donemleri-sancili-midir/494/